Kultura a media

W poprzednim odcinku napisałam o show Kuby Wojewódzkiego. Poza wymienionym ta sama stacja funduje nam drugi program autorski „Szymon Majewski Show”.

Pan Majewski jest zdawałoby się człowiekiem wszechstronnym. Pisze scenariusz. Przeprowadza wywiady z zaproszonymi gośćmi, uczestniczy w scenkach aktorskich, przebiera się, zmienia płeć. Robi za czarownicę, kobietę z kosmosu itd. Jest tylko jedno ale, w jednym programie rozrywkowym jest za dużo pomysłów, dowcipy często nie mają pointy. To sieczka intelektualna, a popisy pana Majewskiego w roli aktora są nieporadne, a czasami wręcz żenujące. Skacze, tańczy, śpiewa (nieczysto), bez przerwy śmieje się (nieprawdziwie), jest z siebie bardzo zadowolony. „Umie wszystko” i to jest smutne. Nie ma ludzi „omnibusów”. Pan Szymon przypomina mi chłopca z ADMD.

Na szczęście ma wdzięk, który trochę go ratuje. Występujący aktorzy, którzy parodiują znane osoby są zabawni ale niestety teksty, które wygłaszają są bardzo słabe (myślę, że też są autorstwa pana Majewskiego). Kiczowata scenografia, sądzę, że zamierzona, pasuje jak ulał do produkcji artystycznych pana Szymona.

Tak więc program ten nie spełnia żadnej roli. Ludzi mniej wyrobionych uczy złego smaku, bo tylko osoby wrażliwe i wykształcone potrafią odróżnić kicz od prawdziwej sztuki. Jak wiemy granica jest bardzo cienka.

Nagroda „Świra” jest adekwatna do osobowości Szymona Majewskiego, ale świrów też się czasem lubi.

„Taniec z gwiazdami” to kolejny program rozrywkowy TVN. Muszę przyznać, że z przyjemnością go oglądam. Spójny, kulturalnie prowadzony. Rywalizacja między tańczącymi artystami przedstawiona w sposób obiektywny. Jury chwilami bardzo zabawne. Najważniejsze jest to, że program ten osiągnął swój cel. Rozruszał ruchowo całą Polskę. Młodzież i nie tylko zaczęła uczyć się tańca. Mam tylko jedno zastrzeżenie. O osobach występujących w nim mówi się gwiazdy. Może lepiej użyć słowa gwiazdki. Szafujemy za bardzo tym określeniem. Gwiazda to ktoś wielki w świecie artystycznym, ktoś, kto swoją ciężką i długoletnią pracą zasłużył sobie na to miano. U nas wystarczy parę razy pokazać swoją twarz w mediach i już używa się określenia gwiazda. Panna Ola Kwaśniewska – nowa „gwiazda” W TVN przeprowadza wywiady z kolegami z „Tańca z gwiazdami”. Robi to nieudolnie. Zadaje banalne pytania. Zdawałoby się, że pani psycholog mogłaby się bardziej wysilić i pomyśleć o formie tych wywiadów. Poza tym powinna ćwiczyć dykcję. W języku polskim mówi się głupiec,a nie gupiec!

Teraz poruszę sprawę przykrą i kontrowersyjną dotyczącą kolegi Macieja Damięckiego. Znam obu braci Damięckich ponad 40 lat. Z Damianem – starszym z braci – studiowałam na jednym roku w Szkole Teatralnej. Myślę, że Damian talentem góruje nad bratem, mało niestety współpracuje z telewizją. Kocha teatr i w nim możemy podziwiać jego talent aktorski.

Bracia Damięccy pochodzą ze znakomitej i sławnej rodziny aktorskiej. Stąd moje ogromne zaskoczenie! Wszyscy dorastaliśmy w PRL. Byliśmy młodzi, piękni i każdy z nas marzył o wielkiej karierze, nie myślę jednak, żeby podpisywanie odpowiednich papierów w UB było koniecznością. Wielu moich kolegów miało inne przekonania i nie zachwycało się systemem, w którym przyszło nam żyć. Mieliśmy swoje zdanie i nie ulegaliśmy naciskom. Kariera wielu niewątpliwie się zachwiała „dzięki” donosom. Nie dostawali paszportów. Nie angażowano ich do niektórych teatrów. Wydawano zakaz występów w telewizji. Wiedzieliśmy jednak, w jakim systemie żyjemy i musieliśmy się z tym pogodzić, albo uciec z tego kraju tak jak to zrobił Roman Polański i wielu innych.

Zmieńmy jednak temat. Wreszcie coś miłego spotkało Polaków! Organizujemy Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej! Zmienimy słowa piosenki „Budujemy nowy dom, jeszcze jeden nowy dom” na „Budujemy autostrady i stadiony”. Na moment zapomnieliśmy o swarach i wszyscy ogromnie się cieszymy. Oby ten nastrój pozostał na dłużej, czego sobie i Państwu życzę