W okresie przedwojennym Łomianki zamieszkiwali w przeważającej części Polacy (obok ludności żydowskiej i niemieckiej, osiedlającej się przede wszystkim w okolicach ul. Warszawskiej), którzy trudnili się rzemiosłem handlem, rolnictwem, posiadali sklepy i wytwórnie (np. zakwasu chlebowego), masarnie, piekarnie, zakłady fryzjerskie, kowalskie, krawieckie i szewskie.
Kategoria: Artykuły
Szanowny Panie Burmistrzu!
Nie kryję głębokiego zadowolenia z powodu wielkiego sukcesu wyborczego kandydatów Komitetu Wyborców „Potrzeba Zmian”, a zwłaszcza wyboru Pana na stanowisko burmistrza naszego miasta. Jest to dla mnie tym większa satysfakcja, że połowę z nich miałem honor popierać już dużo wcześniej, uczestnicząc w różnym czasie w ich komitetach wyborczych. Wszystkim zwycięzcom gratuluję wyboru!
Dwa lata członkostwa w Unii Europejskiej pozwala nam już mniej emocjonalnie i z dystansem patrzeć na plusy i minusy, jakie niesie nowa sytuacja naszego kraju i jego obywateli. Tak oczekiwane otwarcie unijnych rynków pracy, traktowane również jako lek na katastrofalne bezrobocie, wytworzyło paradoksalną sytuację, w której przy poważnym odpływie siły roboczej bezrobocie niewiele spadło, zaś w kraju zaczyna brakować rąk do pracy. Czyżby ujawnił się nowy, polski fenomen, że bezrobotny to też zawód, a do tego dziedziczny?
Koncerty organizowane w Jazz Cafe potrafią zachwycić i zaskokoczyć nawet wytrawnych odbiorców muzyki jazzowej. Tak było w czasie listopadowego występu Leszka Kułakowskiego i Eddiego Hendersona. Panowie zaprezentowali po raz pierwszy, właśnie w Łomiankach, materiał na drugą już wspólną płytę – pierwsza pt. „Baltic Wind” wydana w 2001 r., zachwyciła melomanów „…muzyką asymilującą współczesne nurty europejskiego jazzu z uwypukleniem romantycznej osobowości kompozytora i drapieżną trąbką E. Hendersona. Muzyką bezpośrednio inspirowaną przyrodą, w szczególności pięknem Morza Bałtyckiego.”
To, co przydarzyło się rodzinie mojej znajomej, można zakwalifikować jako nadzwyczajny kontakt pokoleń na przestrzeni wieku – albo potraktować jako żart tajemniczego dobroczyńcy.
Była jesień 1974 r. Ekipa Telewizji Polskiej frunęła samolotem do Sztokholmu, gdzie w tamtejszej, jeszcze nie bratniej, telewizji mieliśmy nakręcić jeden z pierwszych polskich programów rozrywkowych w kolorze. (Kolorowe programy TVP zaczął realizować Janusz Rzeszewski w roku 1972). W samolocie siedzieli piosenkarze: dwie Ireny – Santor i Jarocka, jeden Jerzy – Połomski, jeden Stan – Borys, unikalny parodysta Bolo Gromnicki i niżej podpisany, wówczas przejściowo w składzie „Silnej Grupy pod Wezwaniem”, w towarzystwie Krzysztofa Litwina, Kazia Grześkowiaka i zwanego „księciem krwi” Jacka Nieżychowskiego. Nasi artyści mieli na twarzach miny nietęgie, bowiem program miał być nagrywany w języku angielskim, przez co mógł brzmieć światowo, ale – co tu dużo gadać – przysparzał wykonawcom nieco trudności… Zespół towarzyszący pod dyrekcją Aleksandra Mazura przyleciał innym samolotem i – jak donieśli moi szpiedzy – jako że chłopcy stale grali po angielsku, a właściwie po amerykańsku – cykora na twarzach nie mieli. Równie wesoło, choć pod czujnym okiem Małgorzaty Potockiej, podróżowały baletnice tworzące zespół „Sabat”.
- Wybory, wybory i po wyborach. I masz babo placek… Co tu pisać? Podśmiewać się z pokonanych nie wypada, a podgryzać zwycięzców jeszcze nie ma za co. Chociaż…. podobno trochę to zawsze można, a nawet wypada.
- Zacząć trzeba od „Naszych”, na przykład od naszego redakcyjnego kolegi, który przez ostatnich kilka lat doczekał się ciekawych ksywek. Najpierw był „człowiekiem z wędką”, bo pisząc sprawozdania z sesji Rady Miejskiej nagrywał obrady podtykając przerażonym mówcom mikrofon umieszczony na końcu… wędki. Później, podczas kampanii wyborczej, zyskał miano „człowieka z megafonem”, bo jeździł po mieście samochodem z megafonem na dachu i zachęcał do głosowania na swój komitet. A teraz został „człowiekiem z mandatem”… radnego!
Many tests have shown that smoking tobacco is dangerous. Smoking damages the heart, lungs and other body organs. It is probably the most widespread and most serious drug problem in the world, yet millions of people who know about the dangers, including many doctors, continue to smoke.
Zadziwiające jest, jak wiele prostych spraw na świecie nie może się doczekać równie prostych rozwiązań. Jedną z nich jest niesprawiedliwa dysproporcja między liczbą kabin w damskich i męskich toaletach. Jest ich mniej więcej po równo, co jest całkowitym absurdem, bo każdy może na własne oczy zobaczyć, że kolejka przed drzwiami z „kółeczkiem” jest prawie zawsze, a przed tymi z „trójkątem” prawie nigdy jej nie ma.